Başak tek başına dünyaya karşı

Yeni ev .
İlerleyen saatler balkonda körfezin serin ve nemli koynuna bıraktım kendimi. Az önce bir bir kaç dakika geçmiş olması gerek garip bir yıldız
öylesine göz kırptı ve ben yine salak saçma anlamlar çıkarttım kendi kendime.
İşte sanırım son haftam ÖZEL sektörün tüm özelliklerini barındıran biç yerde çalışmış olmanın vermiş olduğu ağırlığı taşıyorum omuzlarımda
YORULDUM!
Bir kaç dost orada burada nasılsın diye hal hatır sorduğunda söylediğim tek şey:
Yorgunum demek oluyor.
Çoğu bunu gerçek anlamda algılıyor ama hiç biri bilmiyor ki bu tamamen kinayeden oluşan bir kelime
YORULDUM!
"Kaçıp gidicem buralardan blog.

Nereye yavrum?

İsviçre ye :) "

Üzerime yapıştırılmaya çalışan hataları bulup köşelerden bucaklardan insanların gözlerine!
sokmak çoğu zaman marifet gibi görünsede ne yazık ki
yavaş yavaş sonunuzu getiriyormuş.
Deneyimlerim daha acımasız oluşuyor. Eskisi gibi değil daha çok kamçılıyor yaşam ve her tecrübe biraz daha gerçekleri görmenize neden oluyor.
Kötü mü oluyor?
Asla, aksine daha çok zevk almaya başlıyorsunuz.
Güçlü olduğunuzu hissetmek size ayrı bir haz veriyor ve kalifiye bir eleman olduğunuzu görüyorsunuz artık hayata karşı.
''Başak tek başına dünyaya karşı''
Neden böyle bir başlıkla yazdım bu yazıyı inanın bilmiyorum.
Kalkıp sizlere %100 düşünce gücü tadında gaz verici telkinlerde bulunarak bir şeyler empoze etmeye çalışmıyorum inanın.
Sadece artık gerçekten hayatın sürttüğü burnumun güzel göründüğünün farkına vardım :)
İşte en güzel yanıda bu artık içinde olduğunuz durumla rahatlıkla dalga geçebiliyorsunuz.
Karamsar değilim. Aksine; güzel şeyler olacak gibi geliyor hissediyorum.
Sadece biraz daha zamanı var biliyorum.
Panjurlar kapanıyor, ışıklar azalıyor...
Geç oldu sanırım.
Uyumalıyım
çünkü yorgunum!