Çiçeğim, böceğim, kelebeğim...

Bildiğim tüm güzel müzikleri sen öğrettin bana, şiirleri de öyle. 

İnsanları ilk sen tanıttın. Hayallerimi gerçekleştiremesemde onlar için çaba göstermeme yardım ettin. Beni hayata karşı hep teşvik ettin. Güçlü olmayı, gülmeyi ağlamayı, ayakta kalmayı da sen öğrettin. Sevmeyi, acı çekmeyi, zor zamanlar geçirirken bile nasıl erdemli olunabileceğini  seni izleyerek öğrendim. Sabretmeyi, sebat etmeyi ve birçok şeyi...  Beni ben yapan tüm insani vasıflar işte...

Düşünüyorumda, en savunmasız anlarından en güçlü hissettiğin anlara değin yanında olup, seni koruyan kollayan ve karşılıksız canından öte sevebilecek başka bir insan daha var mıdır dünyada? Sanıyorum bu insan bir anneden başkası olmaz.

Canım annem;

Seni ne kadar çok sevdiğimi sen zaten biliyorsun ama olsun ben birdaha söylemekten zevk alıyorum :)

Seni Çok Seviyorum.

Umarım senin kadar iyi bir anne olabilirim. (bunun için de yardımına ihtiyacım var)

Uzakta olduğum için bu anneler günün de sadece bu yazıyı yazabiliyorum.. Umarım beğenirsin. 

Hayatımın en değerli varlığı, anneler günün kutlu olsun annem.