Taşı toprağı altın İstanbul (mu acaba)
Orada da deniz var nasıl olsa.
Vapurları var... Tanıdık olmasa da belki selam vereileceğim bir kaç sima.
Eğer İzmir' e alışmışsanız ve burada yaşıyor olmaktan mutluluk duyoyarsanız, başka bir yer paklamaz sizi. Şövanist değilim.
Tam aksine bunca şehirde yaşamış biri olarak her birini ayrı ayrı sevdim hep.
Sanıyorum bir kulp bulmaya hep hazırım İstanbul' a. Halbuki güzel şehirdir, mavi gözlü bir kız çocuğu belki de, gerdanı inciden bir kadına benzetilir gecesi. Sevilebilme ihtimali var elbette ancak; şimdilik İzmir den ayrılıyor olmanın verdiği elemi yaşamak ile meşgulüm. Nediyorduk(?)
Hayatın insana neler getireceği hiç belli olmuyor.
Alıştıklarınızın haricinde ki şeyler sizi ürkütse de, her zaman için hazırlıklı ve cesaret dolu olmanız gerekiyor. Şanslı olduğumu hissettiren tek şey ise; beni seven bir adam. O yüzden içimde duyduğum o bilinmezlik korkusu birden bire kayboluveriyor.
Olumsuzluklara kapılıp giderken bardağın dolu olan kısmını es geçiyoruz ve işte o zaman işler içinden çıkılmaz bir hal alıveriyor.
Şimdilik tek temennim, hayatın bizim için iyi şeyler sunması.
Umarım...
6 comments
Hiç bir şehir,"kendi" şehirimizin tadını vermiyor.Aslında basit bi alışkanlık
YanıtlaSilsen iyisin o yüzden hep iyilikler olacaktır hayatında merak etme.
YanıtlaSilseni üzmek istemem ama nede olsa insan başka bir şehirde olunca taşını toprağını özlüyor Memleketim diyerek haykırmak geliyor insanın içinden...
YanıtlaSilherkese kendi toprağı güzeldir...ben istanbulluyum ve bundan mutluyum..:)
YanıtlaSilhayatın güzellikler getirmesi dileğiyle...
YanıtlaSilistanbuldaki hayatında başarılar ve mutluluklar dilerim
istanbul, kafein gibidir, bağımlılık yapar; izmir, aşk gibidir, seni kendine bağlar.
YanıtlaSil(melankolikdeli, bir istanbul'lu)