Keşke başarılarımı süslü bir rafa koyup, karşısana geçip övünmeyecek kadar küçümsemeseydim.
İnsanların hayatlarına yön veren şeyler vardır...
Belki de birileridir... 
"Lise yıllarında yaklaşık 10 - 12 sene önce resim öğretmenim tarafından yönlendirilmemiş olsaydım... Şimdi bu eserlerimi, tüm sanatseverlerle nasıl paylaşırdım! " Gibi bir cümleyi kurmayı nasıl isterdim biliyor musunuz?
Elbette insan yaşantısı zorluklarla, küsmelerle ibaret değil ama kırılma noktaları vardır ya...
Tekrar geri dönelim lise yıllarına; mükemmel bir öğrenci değildim kabul ediyorum ama şimdi o zaman ki öğretmenlerimden biri bu blog u okusa inanın -Aferin Başak(.) derdi içinden. Buna adım kadar eminim. Şimdi ben bu yazıyı neden yazıyorum oraya gelelim :)
Renkleri hissetmek...
Öyle böyle değil gözüm kapalı Edouard Manet'in Kırda Kahvaltı tablosunu bire bir dökebilirim. Çünkü Manet, onu çizerken tuvale nasıl dokunmuşsa ondan daha iyi dokunurum. Ya da bir tarifle o insanın ten rengine varana kadar çizebilirim. Peki şimdi...  Şimdi yap deseniz elime kalem bile almam!
2001 senesin de Muğla üniversitesi Desinatörlük bölümünü kazandığım da Amerika bombalanmıştı :) ve ben o okula gidememiştim. Nedenini az çok tahmin  ediyorsunuzdur. (Albrecht Dürer'in Dua Eden Eller tablosu misali kaldım ortada!) Sonrasın da... (hemen akabinde desek daha doğru düşer) Muğla ya taşındık ve artık kayıtlar için çok geçti... Gel zaman git zaman bu resim aşkıyla yanıp tutuşan genç kız :) Muğla üniversitesi Resim Bölümün de okutman olan bir hocanın kurslarına katıldı. Kursa ihtiyacı olduğundan mı?
- Elbette hayır.
Sadece o zamanlar işler öyle yürüyordu...
Sınav gününe 3 gün kala, sınavda komisyon hocaları kendi aralarında bir fetva! Yayınladılar.
-"Bilmem kim hocanın kursuna katılan öğrencilerin bu sınavda geçerliliği yoktur!" ana Herifler önüme bir ket daha koydular. 
Neden?
-Çünkü benim kursuna gittiğim hoca, sınav komitesinde bulunan bir hoca ile kavga etmişti ve diğer hocalar iş  birliği yaparak günahı bize kesildi!
Velhasıl kelam 1 senem bira şişesi, çay bardağı çizmekle. Kalemlerin arkasına jiletle işaret koyarak kafa boyu almakla geçti!
Sanıyorum sınava girsem kıçımı yırtsam bile 9000.(ci) yedek olarak öğrencilik hayatıma başlamadan son verirlerdi :)
Oysa kim bilebilirdi ki? ...
Hayatıma iyi ya da kötü  yön veren insanlar teşekkür ediyorum size.







4 comments
color is magic.
YanıtlaSilYazının başlığında "küçümsemeydim" hatalı bi kelime mi yoksa ben mi öyle zannettim :|
@Recep yok ablam evet ben hatalı yazmışım düzelttim şimdi :)
YanıtlaSilBaşarılar zaten önemsiz bence. Önemli olan birşeyler öğrenebilmek.
YanıtlaSilhocalar lütfen öğrencilere karşı daha özgüvenli olun!ablam ahh neler çekiyorum bennn
YanıtlaSil