yaz(a)mıyorum

Kış geldi. Bunu hissetmek bile güzel o denli hissizleşmişken hayatın sürdüğünü, zaman zaman sinyaller verdiğini görmek bile mutlu ediyor beni.
Köreliyor zamanla özellikleriniz. Hayat aynı ...
25 yaşında bir genç okuyamıyor, yazamıyor, düşenemiyor, eskiden bir çok konuda fikir sahibi iken artık başkalarının fikirlerine sahip olur duruma düşüyor.
Ne acı öyle değil mi! (?) o yozlaşan, güncel tabiri ile dejenere olan sürüye dahil olduğumu düşünmek bile felaket birşey...
Sabah 12:00 da uyanıyorsunuz, sabah artık sizin için öğlen ve sonrası oluyor çünkü; gecenin en az 4 ünde uyuma dürtünüz harekete geçiyor.
Uyandığınız da sizi bir sürprizin beklemediğini bilerek güne başlıyorsunuz herşey aynı rutininde çünkü.
Saçmasapan yaynlanan programları izle, yat kalk, hiç birşey yapmadan yaşa!!!
Ne yazık ki;
- hayır birşeyler yapmalıyım, bu duruma bir son vermeliyim dediğinizde de  yine bir değişen olmuyor.
Eliniz kolunuz bağlı öylece beklemek zorundasınız çünkü; ekonomik kriz var.
Eskiden iş bulma sitelerinde, başvuru yaptığınız ilanlara olumlu veya olumsuz yanıtlar alırken artık şu tarz cevap mektupları gelir oluyor:
Kriz nedeni ile işe alımlar şubat sonuna kadar dondurulmuştur o nedenle başvurunuza olumlu ya da olumsuz bir yanıt veremiyoruz. Bundan sonraki çalışmalarınızda başarılar dileriz!
Nerelere geldik ve nereye gideceğiz.
İnanın gelecekle ilgili hiç bir ümidim yok!
Ki konumuma bakarsak yarın ne yapacağımı bilmeden yaşamak artık beni zorlamaya başladı.
Zor zamanlar...
Umarım biran evvel son bulur..

Diğer Yazılar

8 comments

  1. Geçmiş olsun :) Sadece ayak sesleri bu kadar etkili ise o sevgili küresel krizin kendisi ile kucaklaşınca bakalım hangi ruhsal durumların travmaları yaşanacak....

    Hadi bir tahminde bulunamayım: "Bol bunalımlı günlere hazır olun efenim." Bu metaforlarım abartı olarak algılansa da umrumda değil. Zaman ve söylediklerim, değerimi daha da artıracak :)

    Hadi kalın sağlıacakla...

    YanıtlaSil
  2. @ İsMurat Kime geçmiş olsun :) dünyayı kurtaran ingiliz parlemantosuna mı!
    Hamd olsun Türkiye en az hasarla atlatıcaktır krizi ! Keriz olduğumuz sürece böyle sanmaya devam edicez sanırım- Senin benim onun gibi gören bilen insanların söyledikleride ne yazık ki felekat senaryocuları diye adlandırılmaya devam edecekler.
    ne yazık öyle değil mi?

    YanıtlaSil
  3. ne acı değilmi?inan başakcım bende aynı duygular içindeyim...o kadar okuduk ettik ama şu an evdeyim tek gerçek bu..

    YanıtlaSil
  4. Adsız07:31

    kuresel kriz herkesin canini acitiyor.buna suphe yok.herkes bi care uretmeye calisiyor sanirim.insanin bozdugunu yine insan cozmeye cabaliyor.

    Basak hanim, durgun ve stresli gecen gunlerinize uzuluyorsunuz biliyorum.Sizi kurucusu oldugum "isiga tutunmak" grubuna davet ediyorum.
    Simdilik faceboook'ta bariniyoruz.

    http://www.new.facebook.com/home.php#/group.php?gid=50474598501

    YanıtlaSil
  5. Adsız13:34

    Eve kapanıp kitap okuma isteği oluşur bende böylesi zamanlarda.. Fikir alış verişi yapıp bilgi devridaimi yok bari en azından kitap'dan alayım gerekli olanı diye düşünürüm..

    YanıtlaSil
  6. Adsız10:29

    2012 yeni başlangıcın tarihi o zmana kadar allah sabır versin dünya alemine

    YanıtlaSil
  7. diplomalı işsizler ordusunun bir üyesi olarak aynı sorunları yaşıyorum (:

    ayrıca türk bloglarında genel bir durgunluk da söz konusu (:

    YanıtlaSil
  8. Adsız03:19

    2012 Marduk ziyaretimi yoksa ... O zaman işimiz kolay yeni dünyada gözlerimizi açacağız desenize :P
    Aslında duruma başka yönlerden baksak Başak
    hep tüketen insan olduk ürettiğimizden fazla
    mutlu olmayı aradık huzurlu işi olan sürekli çalışan çalıştıkça para kazanan kazandığı ile hayatını sürdüren planlı genelde ama plan yapmadan yaşayanda var.Ve çok şeyi olanlarız az şeylerin,sıkıntıların dertlerin bizi sarmasından korkuyoruz aç kalmayız açıktada değil ama ileriyi puslu görmeye alışırsak kötü.Umutsuzluk kangren gibidir.
    onarılamaz hale gelir vücudu sarar ve yekten işe yaramaz hale getirir.
    Ümit etmelisin umudun olmalı güzel günler için
    herkes için geçerli bu sözler hatta bunları yazmama sebep olan yazını silmelisin okuyan birkaçı hariç neredeyse tamamı umutsuzluğa yelken açmış.Hamd etmek gerek elbet ama istemekde lazım ihtiyaçlarımızı bize hep veren yaradandan dileğimizdir iyi olanı daim etmesi umutsuzluğa değil umuda gark etmesi.Damat umutluki seni seviyor Kardeşim :D

    YanıtlaSil