mathilda..
''Çoğu insan beni mathilda olarak tanır ta Wolkanca da yazdığım zamanlardan o yüzden bu yazıda size mathilda dan bahsedicem biraz''
Yazmayı seviyorum belkide kendimi en iyi bu şekilde ifade ettiğim için seviyorum . Bu gece oturdum kendime ait birşeyler yazmalıyım dedim.
Toparlayamadığım bir araya getiremediğim tüm devrlen cümlelerimi canlandırıyorum bu gece.
Hayatıma ait birşeylerden bahsetmek evet genellikle tüm yazarların başvurduğu bir türdür bu ancak ben o türün dışında bir deneme tadında bahsedeceğim kendimden.
Eylül ayında doğmuşum belkide bu yüzden yüzüm hüzne yakın son bahar gibi son çocuk olmanın tüm avantajlarını kullanmış ancak her nedense hayatta avantajsız bir durumda olan biriyim.
Neredeyse 15 ye yakın şehirde yaşadım ki yaşım 23 yaşımın katı kadar da yer gördüm.
Zamanla büyümeye başladım hayat yine iş başında tabii ki her türlü cilvesi ile karşıma çıktı.
birazda büyümemde katkısı oldu elbet gördüklerim, öğrendiklerim, okuduklarım, gezdilerimin yanında büyük bir etmendi hayat.
Bende onun gibi yaşadım işte tüm aşklarımı.Kendimden çok büyük adamlardı belkide mathilda gibi hissetmem kendimi bu yüzden o da öyle bir aşk yaşadı bir katil ve kendinden yaşça büyük bir adam olan Leon işte onun kendi içinde yaşadığı aşk ne kadar imkansızsa benimkilerde öyleydi. Hiç birzaman gerçekten sevemedim kimseyi nedendir bilmem.
Ama her şey de biraz daha olgunlaştım, her yaşadığım hikayede.Bu yüzden olsa gerek başım biraz eğiktir ''olgun başağın başı eğik olurmuş'' adım gibi ... ben gibi..
Yaşanması gereken ne varsa yaşadık diyerek çıktık ya yola onun için şimdi geçmişe dönüp bakıyorumda ah edip vah edip üzüldüğüm şeyler olmamış hiç. Her şeyden birşey çıkartmışım, sıkıntıdan bile...
Yazılabilecek daha çok şey var kimine göre ufak ama bana göre kocaman bir hayat ama sanırım şimdilik bu kadarı yeterli.
Yazmayı seviyorum belkide kendimi en iyi bu şekilde ifade ettiğim için seviyorum . Bu gece oturdum kendime ait birşeyler yazmalıyım dedim.
Toparlayamadığım bir araya getiremediğim tüm devrlen cümlelerimi canlandırıyorum bu gece.
Hayatıma ait birşeylerden bahsetmek evet genellikle tüm yazarların başvurduğu bir türdür bu ancak ben o türün dışında bir deneme tadında bahsedeceğim kendimden.
Eylül ayında doğmuşum belkide bu yüzden yüzüm hüzne yakın son bahar gibi son çocuk olmanın tüm avantajlarını kullanmış ancak her nedense hayatta avantajsız bir durumda olan biriyim.
Neredeyse 15 ye yakın şehirde yaşadım ki yaşım 23 yaşımın katı kadar da yer gördüm.
Zamanla büyümeye başladım hayat yine iş başında tabii ki her türlü cilvesi ile karşıma çıktı.
birazda büyümemde katkısı oldu elbet gördüklerim, öğrendiklerim, okuduklarım, gezdilerimin yanında büyük bir etmendi hayat.
Babam ve Annemle aramızda çok yaş farkı olduğu için rahat büyüdüm küçüklüğümde aklımda kalan hep haytalıkla geçen zamanlar normal bir kız çocuğunun yapmaması gereken her ne varsa yaptım top koşturdum abim misket oynarken onun toplayıcısı oldum çeteleşme, komşu mahallenin çocuklarına hortumdan yaptığımız silahlarla çivi fırlatma dolu dolu geçti sonra annem kanser olunca hemen büyümem gerekti birden bire... 10 yaşında çocukluğuma veda ettim.Kimse farkına varmadı elbet bunun ama ben büyüdüm.
Çok aşık oldum o kadar çok ki hiçbirini hatırlamıyorum her rüzgara kapılıpta gitmedim elbet bana birşeyler katabilecek adamlardı hayatımdaki aşk olarak yer verdiklerim bir çoğunun bundan haberi bile yoktu ne demiş üstad (Atilla İlhan) Ne kadınlar sevdim zaten yoktular.Bende onun gibi yaşadım işte tüm aşklarımı.Kendimden çok büyük adamlardı belkide mathilda gibi hissetmem kendimi bu yüzden o da öyle bir aşk yaşadı bir katil ve kendinden yaşça büyük bir adam olan Leon işte onun kendi içinde yaşadığı aşk ne kadar imkansızsa benimkilerde öyleydi. Hiç birzaman gerçekten sevemedim kimseyi nedendir bilmem.
Ama her şey de biraz daha olgunlaştım, her yaşadığım hikayede.Bu yüzden olsa gerek başım biraz eğiktir ''olgun başağın başı eğik olurmuş'' adım gibi ... ben gibi..
Yaşanması gereken ne varsa yaşadık diyerek çıktık ya yola onun için şimdi geçmişe dönüp bakıyorumda ah edip vah edip üzüldüğüm şeyler olmamış hiç. Her şeyden birşey çıkartmışım, sıkıntıdan bile...
Yazılabilecek daha çok şey var kimine göre ufak ama bana göre kocaman bir hayat ama sanırım şimdilik bu kadarı yeterli.
0 comments